Grutten met gort
Jacques Chapelure | 19 juli 2013Hoe zeg ik het zonder grof te worden? Diep getroffen als ik ben door de negatieve uitlatingen van mijn werkgevers, de “heren” Felix en Ted. Nota bene op de website moet ik lezen dat ik uit koers ben genomen. Niet eens ontslag-per-e-mail, zoals een modern werkgever betaamt, nee, je leest het maar in de krant. Gelukkig heb ik mijn wachtwoord nog en toevallig weet ik dat noch Ted noch Felix de technische vaardigheid heeft om dat ongedaan te maken. Enkel daardoor kan ik u nog toespreken, geëerd publiek.
Grote grutten, het wordt nu echt te gortig. Ik had heel andere verwachtingen van dit bijzondere Tourjaar. En u van mij, zonder twijfel. Ik wijt het aan de machinaties van Felix en Ted, die slechts één Principe kennen, zijnde het gelijknamige boekwerk van Machiavelli. Maar allez, op mijn klaagzang zit u niet te wachten. Liever vertel ik u waarom mijn inbreng tot nu toe zo miniem was.Het begon allemaal met een uitnodiging van de Franse senaatcommissie die de dopingproblemen van de afgelopen decennia onderzocht. Voor de eindredactie van het rapport zochten ze een auteur van onbesproken gedrag en logischerwijs kwamen ze bij mij uit. Dus nam ik in maart al onbetaald verlof en liet me naar Parijs vliegen. Bij mijn vertrek van luchtbasis Deelen schamperde het grondpersoneel over mijn luchtvaartuig dat ze als Joint Strike IJzer betitelden. Opstijgen ging echter zonder noemenswaardige problemen en bij de landing vielen geen gewonden. Het toestel moet als verloren worden beschouwd. Uiterst behulpzaam werd ik door een geüniformeerd ontvangstcomité overgebracht naar het hoofdstedelijk Hôtel de Police. Ik kreeg er een eenpersoonskamer, die me qua grootte en comfort wel tegenviel, ik zeg het eerlijk. De deur ging achter me op slot, maar dat leek me normaal als je een vertouwenstaak hebt waarbij elke invloed van buitenaf de schijn van partijdigheid bevordert. Ik mag van mezelf zeggen dat ik de klus fantastisch heb geklaard. Aanvankelijk zou het rapport 18 juli verschijnen, maar dat is uitgesteld naar 24 juli. Hopelijk is dit niet om de heren Felix en Ted nog gelegenheid te geven om de hen belastende passages (want die zijn er!) tot alles verhullende taal te verhaspelen. On verra!
Eergisteren kon ik Parijs verlaten en spoedde mij naar Alpe d’Huez. Ik lach om de insinuatie van Felix, elders op deze site. Infame kwaadspraak. Ik ben er de man niet naar om me in een uitgerangeerd blauw leeuwenpak van de voormalige Postbank te laten naaien. Ik ontleen mijn waardigheid aan de journalistieke status. Ik ben een gerespecteerd gast op de flanken van de Alpen. Aan mijn lijf geen polonaise! Bovendien: ik ging dit jaar verkleed als wc-eend. De enige!
Nee beste mensen, de arbeidsverhoudingen tussen mij en de directie zijn danig verstoord. Geen rechter zal mij dwingen mijn contract uit te dienen. Hij zal de redelijkheid bevestigen van een majestueuze vertrekpremie, los nog van het riante pensioen en de achterstallige boni die mij toekomen. Maar ik zie ervan af. Niet om goede sier te maken, maar omdat een eervol aanbod die materialistische details glorieus overtreft. Ik mag er nog niets over zeggen. Maar in de wandelgangen zoemt een naam, mijn naam, als opvolger van de Tourspeaker Daniel Mangeas die in 2014 de Tour adieu zegt. Het uitgelekte profiel van de opvolger van Daniel bevat kwalificaties als “perfect Frans sprekend”, “Tourkenner pur sang” en “excellente journalistieke referenties”. Als dan je eigen naam door heel Frankrijk wordt bezongen (frère Jacques), dan zijn er wel erg sterke indicaties welke kant het opgaat. Zeg nou zelf. En het komt goed uit dat ik ook mijn Nederlands beheers, met de Tourstart 2014 in Utrecht in het verschiet. Oeps, nou geef ik een primeur weg. Neemt u mij niet kwalijk.
Beste mensen, veel plezier nog bij de Tourtoto. Trek je, net als ik, niks aan van de corrupte directie. Ik dank jullie voor de belangstelling in al de jaren dat ik de kolommen van de Tourgazet mocht vullen. Gelukkig is er nog de objectieve en betrouwbare berichtgeving van de Tourgazet Plagiato.
Recente reacties